کد مطلب:44823 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:67

گنجینه پرسمان » روانشناسي

منظور از خود در خودسازي چيست ؟

در انديشه ديني انسان در شكل واقعي خودش ديده مي شود . يعني انسان در همه ابعاد انسان با حيوانات در هوش ، حافظه و حواس و ادراكات حسي مشترك است . اما در استعدادهاي بزرگي مثل عقل ، فكر ، روح ، اراده ، انتخاب و جنبه هاي ناشناخته ، با حيوان تفاوت دارد . اين خود واقعي عادي است كه انسان بايد آنرا سامان دهد و به بهترين وضع بسازد . شناخت اين خود و تربيت آن را در دين به عهده گرفته است . و انسان را از صنايع نمودن خويش بر حذر داشته والعصر ان الانسان لفي خسرگوياي همين حقيقت است . خسران و زيادي آدمي بسيار بزرگ است اگر به اين خود نپردازد و به چيزهايي حقيرتر و پائين تر مشغول شود . باروري اين خود در بستر ايمان و و باور خداوند و معاد است به همين خاطر قرآن كريم مي فرمايد : الذين خسروا انفسهم فهم لايؤمنون آنان كه خودشان زيان كرده اند پس همانها ايمان نمي آورند . در آغوش هدايت خداوند ، انسان از اين زيان بزرگ كه به بلندي ابديت است ، نجات مي يابد در قرآن مي خوانيم كسي را كه خداوند هدايت نمود ، پس او{P - سوره عصر . P}
راه يافته است ، و آنرا كه گمراه نمود پس آنانند زيانكاران پيامبران ( ص ) بارور كنندگان اين خود هستند امام علي ( عليه السلام ) در نهج البلاغه مي فرمايند :
{P - اعراف 178 . P}
ليثيروا لهم دفائن العقول ؛ پيامبران آمدند تا در گنجينه هاي عقلي انسان ، انقلاب و ثوره ايجاد كنند .